BOŞ ŞİŞELER

(Mudanya Gazetesi'nden)
Neden boş şişeleri severim?
Satıp zengin olmak için mi?
Yok canım!..

Boş şişeler çok şey ifade ederler de ondan…

Boş şişeler…
“Bitmiş”leri anlatır örneğin.
Bitmiş ve muhtemelen tadı damağımızda kalmış…
“Keşke biraz daha olsa” dediğimiz…
“Bitmeseydi” dediğimiz.
Ama, kıyamayız ya hani…
Bitenlerin ardından saklamak isteriz birşeyleri…
Boş şişeler, bitenlerin ardından…
Belki de gidenlerin ardından saklanan “giz”lerdir işte…

Boş şişeler yalnızlık…
Boş şişeler kalabalık…
Boş şişeler neşe, gırgır, şamata…
Boş şişeler keder, hüzün dibine kadar…

Hepsi ayrı bir hikâye…
Evler gibi.

Ama boşlar ya…
Yeni şeyler doldurmaya müsait.
“Dünle beraber gitti cancağızım…
Ne kadar söz varsa düne ait,
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.”

Belki doldurur, yeniden içer…
Belki yeniden, kendimizden geçeriz…

Boş şişelerin içine mesaj yazıp denize atabilir…
Bekleyebiliriz.
Neyi beklediğimizi bilmeden…
Ama umut ederek.
Ve hatta özleyerek.
Neyi özlediğimizi bilmeden.

Göremediğimiz ufukların ötesine giden…
Bize hiç tanımadığımız sevgiliden haber getiren boş şişeleri…

Biriktirmeyi seviyorum.
Kimi gidenlerin…
Kimi yalnızlıkların…
Kimi kalabalıkların, şen şakrak…
Kimi doldurulacak…
Kimi uzağa…
Kimi uzaktan…

Boş şişeleri seviyorum.
Neyin “boş” olduğunu kavrayamadan.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

DENİZCİ Mİ OLMAK İSTİYORSUN? KÜREK ÇEK!

DİVÂNÜ LUGÂTİ’T TÜRK’TE DENİZCİLİK TERİMLERİ TARAMASI

PÎRÎ REİS NEDEN ÖLDÜRÜLDÜ?